Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Οι πλατιές συμμαχίες ως στοιχείο επιτυχούς διακυβέρνησης άρχιζαν να χτίζονται συστηματικά στην Ελλάδα από το 2010 και μετά, όταν η χώρα ξεκίνησε να φεύγει από τους στυγνούς και στεγνούς κομματικούς μηχανισμούς οι οποίοι επέβαλλαν συγκεκριμένης κοπής στελέχη στη διεκδίκηση θέσεων ευθύνης σε όλα τα διοικητικά επίπεδα. Το δρόμο, στη σύγχρονη ιστορία, έδειξε η πολιτική συναίνεση που διαμορφώθηκε στην ψήφιση του νομοσχεδίου για τα πανεπιστήμια, από μια ομάδα γενναίων πολιτικών προσωπικοτήτων οριζοντίως του κομματικού φάσματος, στην προετοιμασία της οποίας βρέθηκα ως σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας συνεργαζόμενος τότε με το Υπ. Παιδείας. Αυτή κατ’ εμέ ήταν και η ουσιαστικά κορυφαία θεσμική στιγμή στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, καθότι ήταν και η πρώτη πολιτική πράξη συναίνεσης.